موهای مواجم را روی صورتم پخش میکنم و
باز
دلم برای تو بیشتر از هر دقیقه وثانیه تنگ میشود
دستانم میان موهایم میکشم
اما توباز نیستی
کاش بودی برایم هر روز هرروز قصه تلخ جدایی میبافتی
دلم زل زده به رد پای پنهان رفتنت
و بی هیچ دلیلی پهن میشود کف زمین
راستش را بخواهی دلتنگتم
تمام هفته ام را جمع میکنم
اما
به باد فراموشی میسپارم تا هفته جدید بی تو بودن را شروع کنم
من ایمان دارم تو رفته ایی
اما باز پروانه های در باغ را جمع میکنم و از امدن تو برایشان
میگوییم
تا شاید امید پیدا بکنم به امدنت
اما تو رفته ای تو رفته ای
میدانی ارام جانم
فرورین هارا بی نگاهت اسفند میکنم
راست گفته ای تو رفته ای و
این را نبودنت نشان میدهد
